Każdy, kto widział dzisiaj 3. odcinek 7. sezonu „The Walking Dead”, musiał zdać sobie sprawę, że mroczne chwile po śmierci Glenna i Abrahama jeszcze się nie skończyły. Terror Negana dopiero się zaczął. Daryl Dixon (Norman Reedus), który został wzięty jako zakładnik do „Sanktuarium”, bazy Zbawicieli, po pierwszym odcinku musiał to poczuć dzisiaj. W odcinku 1 „The Cell” uzyskujemy wgląd w metody tortur Negana, którymi chce ostatecznie złamać Daryla. Nie tylko po to, by znów zostać zwycięzcą. Negan chce więcej. Chce pozyskać Daryla jako nowego Zbawiciela – i używa w tym celu wszelkich środków.
Ostatni odcinek sezonu 7 „The Walking Dead” po raz kolejny pokazał, że nie zawsze trzeba przemocy fizycznej, aby powalić ludzi na kolana. Podobnie jak w przypadku Ricka, Negan po raz kolejny ucieka się do terroru psychicznego, aby złamać swoje ofiary. Daryl otrzymuje karmę dla psów jako pożywienie, zostaje zamknięty samotnie w celi bez naturalnego światła i dręczony zdjęciem Glenna. Nawet w chwilach samotności nie ma możliwości odpoczynku i snu. Negan ma komórkę Daryla wypełnioną utworem muzycznym, którego niektórzy fani „Walking Dead” mogą szukać po odcinku. Wybraliśmy dla Was dwie piosenki, którymi torturuje się Daryla. Najbardziej znanym utworem jest „Easy Street” zespołu The Collapsable Hearts Club feat. Jim Bianco & Petra Haden, który gra wielokrotnie w celi Daryla. Po tym, jak Daryl wybucha płaczem nad zdjęciem Glenna, w tle leci „Crying” Roya Orbinsona. Inny utwór muzyczny w odcinku jest odtwarzany na samym początku, gdy oglądamy Dwighta w Sanktuarium, gra „Town Called Malice” zespołu The Jam.
WALKING DEAD DARYL SONG | 703 Easy Street | Składany klub serc | Negan | Sezon 7 Odcinek 3
Pieśń tortur
„The Walking Dead” sezon 7, odcinek 3: Daryl Dixon był torturowany tymi piosenkami
Łzy dla Glenna
„The Walking Dead” sezon 7, odcinek 3: Daryl Dixon był torturowany tymi piosenkami
Dwight jest w sanktuarium
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!